Gioiosamente Canto
(2014- )een madrigalencyclus voor vocale ensembles | a cycle of madrigals for vocal ensembles (text in Dutch)
Gioiosamente Canto is a cycle of madrigals for which Sandra Macrander wrote the poems and Willem Boogman the music. The texts are in Dutch.
The madrigals unite love, word and music in a ›Gioi che mai non fina‹ (›Joy without end‹). The madrigals can be performed separately or in a series which is selected from the collection.
a complete english translation of the project description will be available in due course
inhoud
Boek I, ›Liefde een woning‹Madrigaal nr 1 voor mezzo-soprano en orgel
Madrigaal nr 3 voor twaalf vrouwenstemmen [4S, 4M, 4A]
Madrigaal nr 7 voor gemengd koor
projectbeschrijving
1. Uitgangspunt
Gioiosamente Canto, een cyclus van madrigalen van componist Willem Boogman en dichteres Sandra Macrander, is een werk zonder einde. Geleidelijk breidt de cyclus zich uit door madrigalen te componeren voor (bevriende) koren en dirigenten.Elk madrigaal wordt ›op maat‹ geschreven naar wensen, aard en bezetting van het vocale ensemble.
Het is voor iedereen mogelijk om nieuwe madrigalen te bestellen bij de componist. Zie contact
2. Thematiek
Elk madrigaal uit de cyclus Gioiosamente Canto staat op zichzelf maar verwijst ook naar de context waaruit het is voortgekomen. De madrigalen ontlenen hun thematiek aan deze context.De thematiek is als volgt te omschrijven: als de Westerse filosofie kan worden gekenschetst door het denken over de relatie subject – object, dan wijst de Italiaanse filosoof Giorgio Agamben de liefdeslyriek uit de dertiende eeuw aan als de eerste coherente poging de ›geestelijke vereniging‹ te bezingen van het begerend subject met zijn liefdesobject. Zie zijn boek ›Stanzen‹ (in Duitse vertaling).
Zoals Agamben schrijft: »De fantasie wekt de begeerte, de begeerte vertaalt zich in woorden en het woord omgrenst een ruimte waarin de toe-eigening mogelijk wordt wat zich anders noch laat toe-eigenen noch genieten. Dit is de omtrek waarin fantasie, begeerte en woord zijn als ›tongen die zich vervlechten in een kus‹.«
In deze liefdeslyriek zijn verbeelding, taal en liefde verenigd in een ›vreugde zonder einde‹ [›la gioi che mai non fina‹]
Agamben zet deze ›vreugde zonder einde‹ tegenover de historische ontwikkeling waarin de geliefde is overgegaan in de onderwereld en als verloren gegaan object wordt teruggevonden, waarin het gedicht de plaats is waar de geliefde afwezig is en de begeerte een eindeloos treuren is geworden.
In Gioiosamente Canto echter, gaan we de uitdaging aan om die ›vreugde die niet ten einde gaat‹ te voltrekken in de volle áánwezigheid van de geliefde…
Dat dit niet zonder slag of stoot gaat blijkt uit de eerste collectie gedichten die Sandra Macrander schreef met de titel ›Liefde een woning‹, Boek I van Gioiosamente Canto.
De eenheid van liefde, woord en muziek die voltrokken wordt met een ›vreugde die niet ten einde gaat‹ is het thema van onze cyclus.
›La gioi che mai non fina‹ is een regel uit het dertiende eeuwse lied ›Gioiosamente canto‹ van Guido delle Colonne.
3. Uitwerking
a. tekstIn Gioiosamente Canto wordt de traditie gevolgd van madrigalisten zoals Gesualdo, om korte gedichten op muziek te zetten. Sandra Macrander schreef speciaal voor dit project Nederlandstalige gedichten die geïnspireerd zijn door de thematiek. Zij voltooide inmiddels een achttiental gedichten onder de titel ›Liefde een woning‹. In verschillende groeperingen vormen deze korte gedichten de tekst voor elk madrigaal. De madrigalen bestaan dus uit verscheidene onderdelen met een gemiddelde totale duur van ongeveer vijf minuten.
b. muziek
Een koor, met name in de amateursector, kan een voorkeur hebben voor en vaardigheden met een of andere muzikale vorm: het ene koor is handiger met polyfonie, het andere meer met harmonie. Er kunnen vocale ensembles zijn die zich hebben gespecialiseerd in theatrale voorstellingen of een voorkeur hebben voor bijvoorbeeld ruimtelijke opstellingen. In de muziek wordt rekening gehouden met deze voorkeuren en wensen.
Alle vocale ensembles komen in aanmerking voor een nieuw madrigaal: gemengd koor, vrouwenkoor, mannenkoor, kamerkoor, oratoriumkoor, solistische bezettingen (klein en groot), vocaal kwartet, kwintet, etc.
4. Uitvoeringsmogelijkheden
Elk madrigaal is afzonderlijk uit te voeren of in een reeks (set) die gekozen wordt uit de collectie.Aangezien alle madrigalen dezelfde thematiek delen is interessant om te streven naar uitvoeringen van de gehele cyclus, of gedeelten eruit, waaraan verschillende amateurkoren en/of professionele koren deelnemen.
De meest omvattende uitvoering bestaat uit de uitvoering van de gehele cyclus door verschillende vocale ensembles in een ruimtelijke opstelling met het publiek in het midden. Ieder voert één of meerdere madrigalen uit. Samen wordt het madrigaal uitgevoerd waarvoor de grootste bezetting is vereist.
Het is ook denkbaar dat een groot koor zich voor verschillend bezette madrigalen opsplitst in kleinere groepen.
Back to top