Genieting V
for accordion (2011)
audio
00:00
/
00:00
Genieting V performed by Vincent van Amsterdam - accordion
Live recording November 2016 by Vincent van Amsterdam
Live recording November 2016 by Vincent van Amsterdam
program notes
One of the elements that make up the cycle of solo pieces entitled ›Genieting‹ is the discovery and utilisation of the physical properties of the instruments. This elementary world, in which the player immerses himself, is the starting point for the notes and the form of the composition.
Apart from the fact that it is an aerophone, the accordion’s most important characteristic is that one button can be used for each triad on the manual for the left hand. This system is called the ›standard bass‹, or alternatively the ›Stradella Bass System,‹ and forms the basis for the composition.
The standard bass has four rows of buttons, for minor, major, diminished and dominant seventh triads. Whether they sound in root position or in an inversion varies per button, and depends on the accordion maker’s choice.
Most accordions incorporate nineteen buttons per row. I am therefore employing seventy-six buttons in total.
If you go through a series of nineteen buttons from bottom to top, the triads on the first seven tones of the octave – twelve notes – are repeated, which produces a three-part structure , 7+5+7, which I have used as the form of the piece.
›Genieting V‹ opens with nineteen (7+5+7) major triads, followed by a bridge to the middle section in which seventy-six (28+20+28) major, minor, diminished and dominant seventh chords alternate in a fixed sequence, followed by another bridge to the final series of nineteen (7+5+7) minor triads.
In another layer, rhythmically shifted relative to the left hand, the right hand plays the same sorts of triads, like a stimulating caress.
The difference between the triads in each hand is that I have prescribed in which positions the triads in the right hand appear, and the accordion maker has determined the positions of those in the left hand. It is therefore quite possible that the piece will sound different on another instrument.
The bridges described earlier consist of the three chords of the tonal cadence with which Robert Schumann opens his song cycle ›Frauenliebe und Leben.‹ This quote brings us to the motif of ›Genieting V‹, which is love.
(Translation: Robert Coupe)
Apart from the fact that it is an aerophone, the accordion’s most important characteristic is that one button can be used for each triad on the manual for the left hand. This system is called the ›standard bass‹, or alternatively the ›Stradella Bass System,‹ and forms the basis for the composition.
The standard bass has four rows of buttons, for minor, major, diminished and dominant seventh triads. Whether they sound in root position or in an inversion varies per button, and depends on the accordion maker’s choice.
Most accordions incorporate nineteen buttons per row. I am therefore employing seventy-six buttons in total.
If you go through a series of nineteen buttons from bottom to top, the triads on the first seven tones of the octave – twelve notes – are repeated, which produces a three-part structure , 7+5+7, which I have used as the form of the piece.
›Genieting V‹ opens with nineteen (7+5+7) major triads, followed by a bridge to the middle section in which seventy-six (28+20+28) major, minor, diminished and dominant seventh chords alternate in a fixed sequence, followed by another bridge to the final series of nineteen (7+5+7) minor triads.
In another layer, rhythmically shifted relative to the left hand, the right hand plays the same sorts of triads, like a stimulating caress.
The difference between the triads in each hand is that I have prescribed in which positions the triads in the right hand appear, and the accordion maker has determined the positions of those in the left hand. It is therefore quite possible that the piece will sound different on another instrument.
The bridges described earlier consist of the three chords of the tonal cadence with which Robert Schumann opens his song cycle ›Frauenliebe und Leben.‹ This quote brings us to the motif of ›Genieting V‹, which is love.
(Translation: Robert Coupe)
toelichting
In de cyclus van solostukken onder de titel ›Genieting‹ gaat het er ondermeer om dat de fysieke eigenschappen van de instrumenten ontdekt en benut worden. Deze elementaire wereld, waarin de speler zich onderdompelt, is uitgangspunt voor de noten en de vorm van de compositie.
Behalve dat het een aerofoon is, is het belangrijkste kenmerk van de accordeon dat men gebruik kan maken van één knop voor elke drieklank op het manuaal voor de linker hand. Dit systeem wordt de ›standaardbas‹, ook wel ›Stradella-bassysteem‹, genoemd en is het uitgangspunt voor de compositie.
De standaardbas heeft vier rijen knoppen voor mineur, majeur, verminderde en dominant-septiemdrieklanken. Of ze in grondligging klinken of in een omkering varieert per knop en is afhankelijk van de keuze van de accordeonbouwer.
De meeste accordeons beschikken over negentien knoppen per rij. Ik gebruik dus in totaal zesenzeventig knoppen.
Als je een reeks van negentien knoppen van onderen naar boven doorloopt, worden de drieklanken op de eerste zeven tonen van het octaaf – twaalf noten – herhaald, hetgeen een driedelige structuur oplevert, 7+5+7, die ik gebruikt heb voor de vorm van het stuk.
›Genieting V‹ opent met negentien (7+5+7) grote drieklanken, gevolgd door een brug naar het middendeel waarin zesenzeventig (28+20+28) majeur, mineur, verminderde en dominant-septiemakkoorden elkaar in een vaste volgorde afwisselen, gevolgd door opnieuw een brug naar de afsluitende reeks van negentien (7+5+7) kleine drieklanken.
Hier overheen en ritmisch verschoven ten opzichte van de linker hand, speelt de rechter hand dezelfde soorten drieklanken als een prikkelende streling.
Het verschil tussen de drieklanken in beide handen is dat ik heb bepaald in welke liggingen de drieklanken verschijnen die in de rechter hand liggen en dat de bouwer van de accordeon de liggingen heeft vastgelegd die in de linker hand klinken. Het is dus goed mogelijk dat het stuk op een ander instrument anders klinkt.
De eerder genoemde bruggen bestaan uit de drie akkoorden van de tonale cadens waarmee Robert Schumann zijn liederencyclus ›Frauenliebe und Leben‹ opent. Dit citaat brengt ons bij het motief van ›Genieting V‹: liefde.
Behalve dat het een aerofoon is, is het belangrijkste kenmerk van de accordeon dat men gebruik kan maken van één knop voor elke drieklank op het manuaal voor de linker hand. Dit systeem wordt de ›standaardbas‹, ook wel ›Stradella-bassysteem‹, genoemd en is het uitgangspunt voor de compositie.
De standaardbas heeft vier rijen knoppen voor mineur, majeur, verminderde en dominant-septiemdrieklanken. Of ze in grondligging klinken of in een omkering varieert per knop en is afhankelijk van de keuze van de accordeonbouwer.
De meeste accordeons beschikken over negentien knoppen per rij. Ik gebruik dus in totaal zesenzeventig knoppen.
Als je een reeks van negentien knoppen van onderen naar boven doorloopt, worden de drieklanken op de eerste zeven tonen van het octaaf – twaalf noten – herhaald, hetgeen een driedelige structuur oplevert, 7+5+7, die ik gebruikt heb voor de vorm van het stuk.
›Genieting V‹ opent met negentien (7+5+7) grote drieklanken, gevolgd door een brug naar het middendeel waarin zesenzeventig (28+20+28) majeur, mineur, verminderde en dominant-septiemakkoorden elkaar in een vaste volgorde afwisselen, gevolgd door opnieuw een brug naar de afsluitende reeks van negentien (7+5+7) kleine drieklanken.
Hier overheen en ritmisch verschoven ten opzichte van de linker hand, speelt de rechter hand dezelfde soorten drieklanken als een prikkelende streling.
Het verschil tussen de drieklanken in beide handen is dat ik heb bepaald in welke liggingen de drieklanken verschijnen die in de rechter hand liggen en dat de bouwer van de accordeon de liggingen heeft vastgelegd die in de linker hand klinken. Het is dus goed mogelijk dat het stuk op een ander instrument anders klinkt.
De eerder genoemde bruggen bestaan uit de drie akkoorden van de tonale cadens waarmee Robert Schumann zijn liederencyclus ›Frauenliebe und Leben‹ opent. Dit citaat brengt ons bij het motief van ›Genieting V‹: liefde.