Genieting II
for extended vibraphone (2002)
score sample
score, page 1
program notes
Metrical modulation (See Elliott Carter) is a key element in Genieting II. In the first half of the piece this principle is used to raise the tempo step by step, four times in a row. Often the left and the right hand operate in different pulses, thus creating a rhythmical polyphony.
In the second half of the piece, the bars of the vibraphone are not struck but also dampened in such an intricate way that one becomes aware of the melodies of the disappearing notes. Another thing that will catch the ear is the frequent use of upward and downward scales. These scales often sound deliberately disrupted as they are rarely chromatic and because the pitches are distributed amongst the vibraphone’s bars, prepared vibraphone bars and additional instruments.
In Genieting II, the typical ›smooth and clean‹ vibraphone sound has been replaced by an intriguing mixture of colours, in which the vibraphone itself takes the central position.
(Arnold Marinissen, 2004)
In the second half of the piece, the bars of the vibraphone are not struck but also dampened in such an intricate way that one becomes aware of the melodies of the disappearing notes. Another thing that will catch the ear is the frequent use of upward and downward scales. These scales often sound deliberately disrupted as they are rarely chromatic and because the pitches are distributed amongst the vibraphone’s bars, prepared vibraphone bars and additional instruments.
In Genieting II, the typical ›smooth and clean‹ vibraphone sound has been replaced by an intriguing mixture of colours, in which the vibraphone itself takes the central position.
(Arnold Marinissen, 2004)
toelichting
Metrische modulatie (zie Elliott Carter) is een belangrijk element in Genieting II. In de eerste helft van het stuk wordt dit principe gebruikt om het tempo stap voor stap te versnellen, vier keer achter elkaar. Vaak spelen de linker- en rechterhand verschillende pulsen, waardoor een ritmische polyfonie ontstaat.
In de tweede helft van het stuk worden de toetsen van de vibrafoon niet alleen aangeslagen, maar ook op zo’n bepaalde manier gedempt dat men zich bewust wordt van de melodieën van de verdwijnende noten. Iets anders dat opvalt, is het frequente gebruik van opwaartse en neerwaartse toonladders. Deze toonladders klinken vaak opzettelijk verstoord omdat ze zelden chromatisch verlopen en doordat de toonhoogtes verdeeld zijn over de toetsen van de vibrafoon, de geprepareerde toetsen en extra toegevoegde instrumenten.
In Genieting II is het typische ›gladde en cleane‹ vibrafoongeluid vervangen door een intrigerende mix van kleuren, waarin de vibrafoon zelf de centrale positie inneemt.
(Arnold Marinissen, 2004)
In de tweede helft van het stuk worden de toetsen van de vibrafoon niet alleen aangeslagen, maar ook op zo’n bepaalde manier gedempt dat men zich bewust wordt van de melodieën van de verdwijnende noten. Iets anders dat opvalt, is het frequente gebruik van opwaartse en neerwaartse toonladders. Deze toonladders klinken vaak opzettelijk verstoord omdat ze zelden chromatisch verlopen en doordat de toonhoogtes verdeeld zijn over de toetsen van de vibrafoon, de geprepareerde toetsen en extra toegevoegde instrumenten.
In Genieting II is het typische ›gladde en cleane‹ vibrafoongeluid vervangen door een intrigerende mix van kleuren, waarin de vibrafoon zelf de centrale positie inneemt.
(Arnold Marinissen, 2004)
preparations
Fourteen of the 37 bars of the vibraphone are to be prepared in such a way that the original timbre of the tone is distorted. In order to draw the listener yet further away from the vibraphone’s sound, the player is required to choose 12 additional percussion instruments (at specific designated pitches) in the ›colours‹ wood, metal, glass and stone. Of the many possibilities, I consider the timbre of the cymbal the furthest removed from that of the vibraphone. One excellent extension is the Glockenspiel, whereby one extends the range of the vibraphone by five notes at the high end of the register.
preparaties
Veertien van de 37 vibrafoontoetsen moeten zo worden voorbereid dat het oorspronkelijke timbre van de toon wordt vervormd. Om de luisteraar nog verder van het geluid van de vibrafoon weg te leiden, moet de speler twaalf extra slagwerkinstrumenten kiezen (op specifiek aangegeven toonhoogtes) in de ›kleuren‹ hout, metaal, glas en steen. Van de vele mogelijkheden beschouw ik het timbre van het bekken als het verst verwijderd van dat van de vibrafoon. Een uitstekende uitbreiding is het klokkenspel, waarbij men het bereik van de vibrafoon met vijf noten aan de hoge kant van het register vergroot.
Genieting - the cycle
Genieting - de cyclus
›Genieting II‹ is the second work in a series of solo compositions entitled ›Genieting‹ (›pleasure‹, ›enjoyment‹), the translation of the French ›jouissance‹ used by the philosopher Emmanuel Levinas. I interpreted this term not only in the sense of what it means to be a soloist but also as the kind of music the soloist plays. In ›Genieting‹ the music is brought back to its constituent elements, whence it is built up once again.
»La jouissance est un retrait en soi, une involution.
... une exaltation vibrante où le soi se lève.«
»La jouissance est un retrait en soi, une involution.
... une exaltation vibrante où le soi se lève.«
Emmanuel Levinas
›Genieting II‹ is het tweede werk uit een reeks solostukken onder de titel ›Genieting‹.
›Genieting‹ is de vertaling van het Franse woord ›jouissance‹ zoals gebruikt door de filosoof Emmanuel Levinas. ›Genieting‹ interpreteerde ik niet alleen als een adequate beschrijving van wat het betekent om solist te zijn, maar ook van het soort muziek dat de solist speelt. In ›Genieting‹ wordt de muziek teruggebracht tot haar constituerende elementen vanwaaruit ze vervolgens opnieuw wordt opgebouwd.
»La jouissance est un retrait en soi, une involution.
... une exaltation vibrante où le soi se lève.«
›Genieting‹ is de vertaling van het Franse woord ›jouissance‹ zoals gebruikt door de filosoof Emmanuel Levinas. ›Genieting‹ interpreteerde ik niet alleen als een adequate beschrijving van wat het betekent om solist te zijn, maar ook van het soort muziek dat de solist speelt. In ›Genieting‹ wordt de muziek teruggebracht tot haar constituerende elementen vanwaaruit ze vervolgens opnieuw wordt opgebouwd.
»La jouissance est un retrait en soi, une involution.
... une exaltation vibrante où le soi se lève.«
Emmanuel Levinas
reviews
»Willem Boogman has excelled himself in Genieting II«, Paul Jansen in Luister, 2004
recensies
»Willem Boogman heeft zichzelf overtroffen in Genieting II«, Paul Jansen in Luister, 2004