La Disciplina
Impulses – 1
04 08 10 Filed in: notes – no notes
4(a)
For a long time it was my dream to start the day by playing sequences of electronic pulses which would move around my study at different speeds, with the distance between the pulses’ entries being able to be varied, from long intervals to coagulations so dense they would – just for a moment – give rise to a held note. I have never made this dream reality at home, but I have in many different ways in pretty well all my compositions.The notion of these ›impulses‹, with the fascinating properties I’ve described, came, of course, from Stockhausen. Around the time of the conception of La disciplina dei sentimenti and Genieting 1 I was engaged in a prolonged study of his Texte zur elektronischen und instrumentalen Musik (Cologne, 1963.) An account of this period of research can be read in the Dutch Journal of Music Theory under the title ›Een lezing voor New York‹ (Amsterdam, 2001.) The article is based on a lecture that I gave in New York in 1995.
The most important aspect to emerge from this article was the idea that impulses determined the structure and the course of my music, and that they did so from within and at any moment: that is to say that they could immediately bring about something in the music; as opposed to prefabricated structures, which were designed prior to the genesis of the music.
Whether I have succeeded in applying impulses in this way remains, for as long as I continue applying them, an open question. It is, however, a fact that they still fascinate me, also for other reasons, which I will write about in ›Impulses – 2.‹
In ›Impulses – 3‹ I shall explain how they should be interpreted and performed.
(Translation: Robert Coupe)
Click here to see impulses in La disciplina dei sentimenti, page 1204(b)
Lange tijd was het mijn droom om de dag te beginnen met het afspelen van reeksen elektronische pulsen die met verschillende snelheden door mijn werkkamer bewogen, waarbij de inzetafstand tussen de pulsen kon worden gevarieerd van grote pauzes tot samenklonteringen die zo dicht waren dat – even – een aangehouden toon ontstond.Ik heb dit bij mij thuis nooit gerealiseerd, maar wel op vele manieren in vrijwel al mijn composities.
Het idee van deze ›impulsen‹ met bovengenoemde, fascinerende eigenschappen kwam natuurlijk van Stockhausen. Ten tijde van de conceptie van La disciplina dei sentimenti en Genieting I was ik langdurig bezig met het bestuderen van zijn Texte zur elektronischen und instrumentalen Musik (Köln, 1963). Een verslag van deze onderzoeksperiode is te lezen in het Tijdschrift voor Muziektheorie onder de titel ›Een lezing voor New York‹ (Amsterdam, 2001). Het artikel is gebaseerd op een lezing die ik in New York gaf in 1995.
De belangrijkste uitkomst van dat artikel was het idee dat impulsen de structuur en het verloop van mijn muziek bepaalden en wel van binnen uit en op ieder moment: dat wil zeggen dat zij onmiddellijk iets teweeg konden brengen in de muziek; dit in tegenstelling tot geprefabriceerde structuren, die vooraf aan de wording van de muziek werden ontworpen.
Of het mij gelukt is impulsen op deze wijze toe te passen blijft een open vraag zolang ik er nog mee bezig ben. Want het is een feit dat ze me blijven fascineren, ook om andere redenen, waarover ik zal schrijven in ›Impulsen – 2‹.
In ›Impulsen – 3‹ zal ik uitleggen hoe ze moeten worden geinterpreteerd en uitgevoerd.
Music and space
26 07 10 Filed in: notes – no notes
3(a)
The primary experience of music is the manifestation of sound in space. The musician carefully projects a sound into the space: sound breaks free from the source – the instrument or voice – establishes itself for a while in the space, and fades away. This fleeting life is the germ and the tragedy of music. For me it is also a physical miracle.The second spatial aspect of music is the location of the sound source and the way in which sound is transmitted from it. In Axis/Ashes and Elementale the musicians stand around the audience; in La disciplina dei sentimenti, in Moving and in Sternenrest the listener is surrounded by loudspeakers. In my work I have always paid a great deal of attention to the placing of the musicians: not only in order to achieve the best possible sound balance so that the characteristics of each individual instrument are preserved, but also in order to render the sound movement – the direction from which the sound moves, where it moves to and at what speed – as audible as possible.
And finally, space is a place kept free so that something such as music, sound or a musical idea can drop by. Something that concerns us.
(Translation: Robert Coupe)
3(b)
De primaire ervaring van muziek is het optreden van klank in de ruimte. De muzikant projecteert met zorg een klank in de ruimte: klank komt los van de bron – het instrument of de stem –, vestigt zich een poos in de ruimte en sterft uit. Dit kortstondige leven is de kiem en de tragiek van muziek. Het is voor mij ook een fysiek wonder.Het tweede ruimtelijke aspect van muziek is de locatie van de geluidsbron en de manier waarop klank zich van daaruit voortplant. In Axis/Ashes en Elementale staan de musici rondom het publiek; in La disciplina dei sentimenti, in Moving en in Sternenrest is de luisteraar omgeven door luidsprekers. In al mijn werk is er veel zorg besteed aan de opstelling van de musici; niet alleen om de klankbalans zo optimaal mogelijk te krijgen waarbij de eigenschappen van elk afzonderlijk instrument behouden blijven, maar ook om de klankbeweging – de richting waarvandaan, waarheen en met welke snelheid de klank beweegt – zo duidelijk mogelijk te laten horen.
En ten slotte is ruimte de vrijgehouden plaats waarin iets zoals muziek, klank of een muzikaal idee kan binnenvallen. Iets dat ons aangaat.
My website
27 03 09 Filed in: notes – no notes
I have discovered having an oeuvre to be proud of. That isn’t self-evident. When I completed my first large-scale work La Disciplina dei sentimenti after many years’ labour, I could not think of just writing one work after another. It turned out, however, that music itself, the source of my effort, was just being about to unfold itself to me. About the time of La Passione della Parola I have noticed how the different compositions were forming each other to something that looked like an oeuvre. Now, after more than thirty years of composing music, it looks like I have just started!
It’s time to arrange this oeuvre and make it more accessible by building this website. Here you can get a survey of my work and find a lot of information about each composition. On this opening page I’ll give you frequently a sign of life, and this I’ll do, in the English-language context of the website, in my poor English or in Dutch, whenever it suits me.
Although being part now of the ›small-world network‹, I still expect my music to be ›seven degrees separated‹ from the nearest ›hub‹, or, in other words, to have more ›nodes‹ than anyone ever can imagine.
It’s time to arrange this oeuvre and make it more accessible by building this website. Here you can get a survey of my work and find a lot of information about each composition. On this opening page I’ll give you frequently a sign of life, and this I’ll do, in the English-language context of the website, in my poor English or in Dutch, whenever it suits me.
Although being part now of the ›small-world network‹, I still expect my music to be ›seven degrees separated‹ from the nearest ›hub‹, or, in other words, to have more ›nodes‹ than anyone ever can imagine.